ΥΠΕΡΠΛΗΘΥΣΜΟΣ ΜΕΛΙΣΣΩΝ

ΒΑΣΙΚΗ ΑΡΧΗ ΠΑΡΑΓΩΓΗΣ ΜΕΛΙΟΥ

Ολοι γνωρίζουν ότι η επιλογή παραγωγικού σμήνους γιά βασιλοτροφία, από τίς κυψέλες μας ή τής περιοχής μας, είναι η πρώτη κίνηση πού πρέπει νά γίνει, γιά αύξηση τής παραγωγής μελιού. Από τίς διάφορες φυλές τών μελισσών, η φύση κρατάει αυτό πού ταιριάζει στήν περιοχή, καί αποβάλλει αυτό πού δέν ταιριάζει.Τό δέ παραγωγικό σμήνος, έχει πολλές καί ικανές συλλέκτριες, καί όσο πιό πολλές τόσο περισσότερο μέλι γιά τίς ανάγκες τού σμήνους.                                                                                                                                                                      Ο υπερπληθυσμός μελισσών γιά τήν καλύτερη παραγωγή μελιού, έχει απασχολήσει από πολύ παλιά τόν κόσμο τής μελισσοκομίας." Πόσο" όμως, καί "πώς", είναι τό ερώτημα. Γιά υπερπληθυσμούς καί μέλια, προσπάθησε ο Μοναχός Ανταμ καί τό κατώρθωσε γενετικά σέ ικανοποιητικό βαθμό στήν περιοχή του, ερευνώντας καί φτιάχνοντας τήν μέλισσα  πού θά έδινε μέλι μέ λίγη εργασία, τήν Μπάκφαστ μέλισσα,(τοπική ονομασία), μέ χαρακτηριστικά χρήσιμα γιά τόν μελισσοκόμο, αλλά γιά τήν παραγωγή υπερπληθυσμού είναι απαραίτητη  καί η συμβολή τής φύσης μέ κατάλληλους καιρούς καί άνθη, αυτό δέ ισχύει, γιά κάθε φυλή μελισσών, από τόν βόριο έως τόν νότιο πόλο, τήν κατάλληλη στιγμή γιά τήν παραγωγή γόνου, δηλ. τού πληθυσμού καί στήν συνέχεια-? μελιού. Ο απλός μελισσοκόμος δέ είναι σέ θέση, ούτε νά διαλέξει, ούτε καί έχει τίς γνώσεις γιά νά μπορέσει νά φτιάξει γενετικά τήν μέλισσα πού θά τού δώσει τό παραπάνω μέλι. Ο απλός μελισσοκόμος στράφηκε στήν έρευνα, στήν παραγωγή υπερπληθυσμών μέ άλλα μέσα.Ετσι επιβιώνουν οι μεγάλες μελισσοκομικές μονάδες πού βλέπουμε στό εξωτερικό. Η βιβλιογραφία αναφέρει ότι, μετά από μελέτες οι κυψέλες ειναι σέ πλήρη δύναμη, όταν ο πληθυσμός τους  φθάσει τίς 40 έως 60 χιλιάδες μέλισσες γιά νά δώσουν μέλι. Τά σμήνη μέ λιγώτερο από 40 χιλιάδες πληθυσμό, δέν θά εξασφαλίσουν ποτέ μία καλή παραγωγή μελιού. Επιπλέον, δύο σμήνη σε συνδυασμό, παράγουν περισσότερο μέλι από δύο ξεχωριστά σμήνη ίσης ισχύος. Οι πληθυσμιακές μελέτες μιάς κυψέλης δείχνουν ότι, η παραγωγή μελιού αυξάνει σε αναλογία με τον πληθυσμό της κυψέλης έως ένα ορισμένο σημείο, και αρχίζει η πτώση παραγωγής όταν τό σμήνος γίνει πολύ μεγάλο. Οταν ο πληθυσμός είναι μεγαλύτερος από 120 χιλιάδες μέλισσες σε μια κυψέλη, παράγουν λιγότερο μέλι από τον ίδιο αριθμό μελισσών, άν  κατανεμηθούν μεταξύ δύο κυψελών.Από αυτές τις πληροφορίες μπορούμε να υποθέσουμε ότι η βέλτιστη κατάσταση πληθυσμού για τη συλλογή μέλιού, είναι κάπου κοντά στίς 100 χιλιάδες μέλισσες. Το ερώτημα που τίθεται είναι: πώς μπορούμε να φτάσουμε εκεί γιά την πρώτη ανθοφορία μας?   Ο Dr. Farrar στά μέσα του 1940 πειραματίστηκε τίς 2 βασίλισσες σέ μια κυψέλη μέ επιτυχία στήν Αμερική.                                                                                                                                      Η βασική αρχή είναι, δεδομένου ότι όλες οι μέλισσες στην κυψέλη προέρχονται από μία μόνο βασίλισσα, στη συνέχεια, δύο βασίλισσες θα μπορούσαν να παράγουν διπλάσια αυγά και δύο φορές πιο πολλές μέλισσες. Υποθέτοντας ότι, ο πληθυσμός τής κυψέλη δεν φτάνει ποτέ πάνω από 50 χιλιάδες κατά την νεκταροέκριση, συνδυάζοντας δύο κυψέλες μαζί, θα οδηγήσει σε μεγαλύτερη συλλογή μελιού, από αυτό πού θά μάζευαν, άν οι κυψέλες ήταν χωριστά.Ωστόσο, υπάρχουν μειονεκτήματα στό δρόμο γιά τόν συνδυασμό κυψελών ώστε να δημιουργήσουν μεγαλύτερα και πιο παραγωγικά σμήνη. Αυτά τα προβλήματα περιλαμβάνουν, μετεγκατάσταση τουλάχιστον μίας κυψέλης,  διατάραξη τού σμήνους, και τα προβλήματα που σχετίζονται με την εισαγωγή μεγάλου αριθμού ξένων μελισσών σε άλλη κυψέλη.                                                Επιπλέον, τό σμήνος είναι μεγαλύτερο, καί φυσικά πιο δύσκολο στήν διαχείρισή του.

Η βασική διαμόρφωση μιάς κυψέλης μέ διπλή βασίλισσα περιλαμβάνει δύο γονοθαλάμους, πού στόν καθένα υπάρχει καί μία βασίλισσα. Γιά τόν διαχωρισμό τών βασιλισσών χρησιμοποιούνται ορισμένοι τύποι διαχωριστικών όπως, εσωτερικά καπάκια μονά ή διπλά,(μέ σίτες ή όχι), βασιλικά διαφράγματα, κάθετα διαφράγματα, μελιτοθάλαμοι γεμάτοι μέλι κλπ.                                                                             Οι βασίλισσες, σε ένα σύστημα δύο βασιλισσών αντιμετωπίζουν κίνδυνο από δύο πηγές. Πρώτον, από ομάδα μελισσών πού δέ είναι εξοικειωμένες μέ τίς βασίλισσες καί μπορεί νά τίς  σκοτώσουν. Δεύτερον, μία βασίλισσα θα μπορούσε να έρθει σε επαφή με την άλλη βασίλισσα και να σκοτωθεί ή νά καταστραφεί κατά τήν εμπλοκή. Οι μελισσοκόμοι γνωρίζουν ότι οι μέλισσες αναγνωρίζουν η μία τήν άλλη μέσω της ανταλλαγής  φερομονών που παράγονται μέσα στην κυψέλη από κοινού σέ όλα τα μέλη της κυψέλης. Η διαχείριση ενός συστήματος δύο βασιίσσών συχνά περιλαμβάνει την ανάμιξη των μελισσών, μέ ένα ελεγχόμενο τρόπο, έως ότου όλες οι μέλισσες αρχίσουν νά μοιράζονται τίς ίδιες φερομόνες και να αναγνωρίζονται όλες οι μέλισσες ως μέλη της ίδιας κυψέλης. Σφραγισμένος γόνος από άλλες κυψέλες γιά ενίσχυση καί  αύξηση είναι μία επιτρεπτή κίνηση γιά τήν παραγωγή υπερπληθυσμού.                                         Ετσι φθάνοντας σε αυτό το σημείο, οι βασίλισσες είναι σε πολύ μικρότερο κίνδυνο να κουβαριαστούν ή νά θανατωθούν από τίς εργάτριες.                                                                       Επιπλέον, θα πρέπει να σημειωθεί ότι, οι μέλισσες φαίνεται να είναι περισσότερο τής αποδοχής μιας βασίλισσας που γεννάει, καί είναι ακόμη λιγότερο πιθανόν να τή απορρίψουν. Περιστασιακά βλέποντας βασίλισσες νά γεννούν μαζί στήν ίδια κυψέλη πλάϊ-πλάϊ, μπορεί κανείς νά πιστέψει ότι η αντιπαλότητα τών βασιλισσών μειώνεται, όταν καί οι δύο είναι ενεργές καί γεννούν αυγά.

Γνωρίζοντας τά παραπάνω κανείς, μπορεί νά εφαρμόσει μεθόδους καί συνδιασμούς, ανάλογα μέ τήν δύναμή του,τό μυαλό του, τόν εξοπλισμό του, τήν όρεξη γιά δουλειά, τήν περιοχή του καί τις ανθοφορίες του. Ελπίζω καί εύχομαι γιά όλους αυτή τήν χρονιά " ΥΓΕΙΑ" καί καλά μέλια...…..
(Σημ.-1 πλαισιο Ντανταντ γεματο πληθυσμό+γονο=8.500 μελισσες, αυτό δε Χ10=85.000 μέλισσες.Κάτι γνώριζε και ο 
Μοναχός Ανταμ με τίς 12πλαίσιες κυψέλες του…………)