Σάββατο 27 Ιανουαρίου 2018

ΜΕΛΙΣΣΟΚΟΜΙΑ DADANT (συνεχεια)

ΜΕΛΙΣΣΟΚΟΜΙΑ ΝΤΑΝΤΑΝΤ (συνεχεια 4)

Μικρες Κυψελες

 Στο προηγούμενο κεφάλαιο διαπιστώθηκε ότι, οι μικρές κυψέλες παράγουν λιγότερες μέλισσες από τις μεγάλες, επειδή δεν επιτρέπουν στην βασίλισσα μεγαλη ελευθερια γεννας.Επισης σε προηγουμενο κεφαλαιο εγινε αναφορα οτι, η αποσταση απο κεντρο σε κεντρο μεταξυ πλαισιων παιζει μεγαλο ρολο για την σμηνουργια.Η αποσταση των 35χιλιοστων ευνοει την σμηνουργια, ενω των  38 χιλιοσ. αποσταση ,την αποτρεπει.Αυτο διαπιστωσε τυχαια ο Ντανταντ κατοπιν εφαρμογης των αποστασεων  Κουιμπυ πανω απο 20 χρονια, και επιβεβαιωθηκε σε μια εκθεση μελισσοκομικων καταστηματων απο τον κ. Αλλαν Λατμαν (Allan Latman) to 1916.Δεν ειναι ομως μονον αυτο. Μικρές κυψέλες προκαλούν πολλες σμηνουργιες. Οι μικρές κυψέλες αποθηκευουν ελάχιστη ποσότητα μελιού για το χειμώνα. Οι μικρές κυψέλες, που εχουν λιγοτερο πληθυσμο, διατρέχουν μεγαλύτερο κίνδυνο το χειμώνα. Οι μικρές κυψέλες δεν επιτρέπουν στον μελισσοκόμο να αναγνωρίσει σωστα τις καλύτερες και πιο παραγωγικές βασίλισσες, ειδικα όταν επιθυμεί να επιλέξει μανες για βασιλοτροφια, αφού βρίσκονται σε περιορισμενο χώρο. Μικρές κυψέλες σμηνουργουν περισσοτερο,και δινουν μικροτερα σμηνη απο τις μεγαλες. Μικρές κυψέλες απαιτούν διαφραγματα, για να κρατησουν τις βασιλισσες εξω απο τον μελιτοθαλαμο.

Μερικα πατωματα απο 8πλαισιες κυψελες πηγαινουν πολυ ψηλα.

Οι μικρές κυψέλες έχουν μικρότερη βάση στήριξης από τις μεγαλύτερες, μαλιστα οταν πρέπει να  τοποθετηθουν πατωματα. Πηγαινοντας  υψηλότερα για την παραγωγη  μελιού, υπαρχει δυσκολια στην μεταφορα και τον αερισμο του, σε σχεση με τις μεγαλύτερες κυψελες και κοντα πατωματα.
Είναι αλήθεια ότι οι μικρές κυψέλες είναι φθηνότερες από τις μεγάλες. Όμως, καθώς συχνά θα πρέπει να τοποθετουνται πατωματα πηγαινοντας ολο και πιο ψηλα, δημιουργουν περισσοτερη ταση σμηνουργιας. Αφου θα χρειαστουν περισσοτεροι μελιτοθαλαμοι σε ολο το μελισσοκομειο, η οικονομία που επιδιωκεται, ειναι μικρότερη από  οτι θα επρεπε.Οι μικρές κυψέλες, ωστόσο, έχουν το πλεονέκτημα ότι είναι ευκολότερη η μεταφορα τους στην αποθηκη,απο μελισσοκομειο σε μελισσοκομειο,και ευκολότερο για τις γυναίκες  να τις διαχειριστουν.
Ένα πλεονέκτημα στην κατασκευή της κυψελης Langstroth, εχει να κανει με τους κατασκευαστες,που μπορουν να χρησιμοποιησουν ξυλεια πλατους 10 ιντσων, ( 25,4 εκατ.)ενώ ο θάλαμος Quinby-Dadant πρέπει να είναι κατασκευασμένος από ξυλεία πλάτους 12 ίντσες,( 30,5 εκατ.) η οποία είναι τώρα πολύ σπάνια ή θα πρεπει να είναι φυλλα συναρμολογημένα  με κολλα. Επειδη έχουν δυσκολιες στην κατασκευη γι αυτο και τις αποφευγουν οι κατασκευαστες κυψελων.
Πολλοί άνθρωποι, κυριως ιδιοκτήτες μελισσων, και όχι οι μελισσοκομοι, δεν πιστεύουν ότι οι μέλισσες τους πάνε καλά αν δεν σμηνουργησουν. Γι αυτούς τους ανθρώπους η μικρή κυψέλη είναι ένα όφελος, γιατί τα σμήνη είναι πολυάριθμα. Οι επαγγελματιες μελισσοκόμοι βλέπουν το θέμα διαφορετικα. Η μεγαλύτερη αξια της μικρής κυψέλης, στο μυαλό πολλών ανθρώπων, είναι η χαμηλή τιμή της. Αλλά τι θα ελεγε κανεις για έναν αγρότη που εφτιαξε έναν αχυρώνα ανεπαρκη για τις αναγκες του, που να μπορει να φιλοξενήσει τα μισα του ζωα σανο και εργαλεία; 
 Ο Lanstroth ελεγε, "Η τοποθετηση ενός μεγάλου σμήνους μελισσών σε μια μικρή κυψέλη μπορεί να συγκριθεί με την τοποθετηση μιας καλης  ομάδας αλόγων σε μια μικρη αμαξα, ή την σπατάλη νερου ενος μεγαλου χειμαρου,για να γυρισει ενα μικρο νερομυλο".
Αυτές είναι οι ιδιότητες καθώς και οι περιορισμοί του μικρού γονοθαλαμου. Από οτι αναφέρθηκε παραπάνω, βγαινουν τα εξης συμπεράσματα:
Ένας μεγάλος γονοθαλαμος πρέπει να είναι ενιαιος, επαρκής για όλες τις απαιτήσεις των καλύτερων βασιλισσων και για την προμήθεια όλου του μελιού που χρειάζεται ενα πολυπληθες σμηνος για το χειμώνα,  και την άνοιξη, καθώς και την απαιτουμενη γύρη για αναπαραγωγή.
Υπάρχουν διάφοροι τρόποι για να αυξηθεί η ικανότητα της κυψέλης Langstroth. Μια κυψέλη των 10 πλαισίων μπορεί να αυξηθεί,  σχεδόν κατάλληλη σε χωρητικότητα  με εκείνη του Dadant, προσθέτοντας εναν ρηχο μελιτοθαλαμο. Η κυψέλη μπορεί επίσης να διπλασιαστεί προσθέτοντας ενα σωμα γονοθαλαμου απο πανω στον πρωτο.Οι Ντανταντ δικιμασαν και τις δυο μεθοδους.Καμια δεν τους ικανοποιουσε.Η εξηγηση θα φανει παρακατω.


Ρηχα πατωματα, 6 ίντσες(15,2 εκ.) ή λιγότερο σε βάθος,  2-3 ή και περισσότερα μαζι  συνιστουσαν καποιοι μελισσοκομοι.

Η κυψέλη Heddon, διαφημιζοταν παρα πολύ από τον εφευρέτη της το 1886, δημιούργησε μεγάλη εντυπωση, εξαιτίας της αναμφισβήτητης ικανότητας του διαχειριστη της. Η κυψέλη Danzenbaker, που υιοθετήθηκε και την συνιστουσαν επίσης ικανοι μελισσοκόμοι και αντιπροσωποι. Και τα δύο αυτά στυλ, των κυψελων,καθώς και άλλοι παρόμοιοι τύποι οπως η eke και η nadir της παλιάς μελισσοκομίας, ειχαν χρησιμοποιηθεί και διατηρηθεί, επειδή ο γονοθαλαμος θα μπορούσε να "φιλοξενησει"όπως ελεγαν οι Βρετανοί, και να ταιριάξει στις απαιτήσεις των καλύτερων ή  και φτωχότερων βασιλισσων. Ένας από τους καλύτερους επαγγελματιες μελισσοκόμους του Τέξας, ο Louis Scholl, χρησιμοποιησε έναν τέτοιο γονοθαλαμο με επιττυχια. Το παράδειγμα του ωστόσο, δεν ακολουθησαν ακόμα ουτε και οι γειτόνες του, και ο λογος πρεπει να ηταν γνωστος.


ΟΙ κυψελες Εκες και Ναντιρς

Στα πειράματά τους οι Ντανταντ με τις μέλισσες διαπιστωσαν ένα γεγονός που είναι γνωστό στον πρακτικό μελισσοκόμο:  Η μαζα του μελισσιου είναι, όσο το δυνατόν περισσότερο, σε σχήμα σφαιρας. Η δε τοποθέτηση αυγών ακολουθεί παρόμοιο σχέδιο, η βασίλισσα αρχίζει στο κέντρο της σφαιρας, όπου οι περισσότερες μέλισσες ειναι συγκεντρωμενες, και τοποθετει τα αυγά της σε κύκλο γύρω από αυτό το κέντρο. 



Η κυψελη Λαγιενς"μακρυα ιδεα"(Long idea)

Αυτό αποδεικνύεται με σαφήνεια, όταν εξεταστει ενα πλαισιο με γονο,που φαινεται οτι,ο πιο παλιος γονος είναι πάντα στο κέντρο.
Αν σταματήσει κανεις να σκεφτει λίγο, το έργο που απαιτείται από τη βασίλισσα, για να μπορεσει να γεννησει περισσότερα από 3.000 αυγά την ημέρα,και για διάρκεια συνεχομενων εβδομάδων, θα καταλάβει εύκολα ότι δεν πρέπει να χάνει καθολου χρόνο. Εαν αρχιζε να γενναει, χωρις μεθοδικοτητα εδω κι εκει, δεν θα ήταν σε θέση να γεμίσει τα πλαισια με κανονικότητα και ταχύτητα. Όταν πρόκειται να γεννησει βαζει το κεφάλι της σε ένα κελί που θεωρεί άδειο. Εάν το κελι είναι καθαρό και έτοιμο για αυγό, τοτε εισάγει την κοιλιά της, τοποθετεί το αυγό και προχωρά σε άλλο κελι. Χωρίς συνεχη κανονικότητα γεννας για ώρες και ημέρες, θα ήταν αδύνατο για αυτήν να γεμισει τα πολυάριθμα κελια με αυγά, έτσι ώστε να αφήσει μονον λίγα κενά. Επομένως εχει τακτική στις ενέργειές της και περνά γεννωντας κυκλικα με ελάχιστη απώλεια χρόνου. Μια πολύ παλιά βασίλισσα, χανει αυτην την ικανονικοτητα, αποτυγχάνει αφηνοντας πολλα κενα κελια, που τοτε πρέπει να αντικατασταθεί.

Eνα φυσιολογικα γεννημενο πλαισιο γονου

Οταν η βασιλισσα, σε ένα ρηχό πλαίσιο, φτάνει στην άκρη της κηρηθρας, βρίσκει ξύλο αντί για κελιά. Αυτό την ενοχλεί και συχνά την αναγκάζει να πάει προς την αντίθετη κατεύθυνση. Ακόμα και μόνο ένα διαχωριστικο ξυλο σε ένα πλαίσιο, σταματαει μια βασίλισσα από την κατεύθυνση της γεννας της, ώστε να βάλει αυγα  μόνο στη μία πλευρά του πλαισιου. Όταν πρέπει να πάει από το ενα πατωμα στο αλλο, χάνει και πάλι πολυτιμο χρόνο. Όταν ειναι η εποχη για την μεγαλη γεννα, τροφοδοτείται  άφθονα από τις εργάτριες, που δεν προλαβαινει να γεννησει το ενα αυγο,και το επομενο ειναι ετοιμο να πεσει στο κελι. Μια καλή βασίλισσα, σε ένα σμήνος, γενναει
τα αυγά με τέτοιο ρυθμο που μπορεί, αν τοποθετηθει σε μαυρο πανι ,να δει κανεις σε αυτο αυγα. Αν λοιπόν θελουμε να έχουμε την καλύτερη αποδοση από μια βασίλισσα, θα πρέπει να την βάλουμε σε μια κυψέλη, που θα της δώσει τη μέγιστη δυνατότητα για την εύρεση κελιων χωρίς υπερβολική αναζήτηση. Αυτό λοιπον το βρισκει σε ενα μεγαλο πλαισιο, όπου η βασίλισσα μπορεί να γενναει για ώρες χωρίς να φυγει από τη ρουτίνα της, χωρις εμπόδια καθε είδους. Όταν αναρωτιόμαστε γιατί μια βασίλισσα βάζει πιο πολλα αυγα, σε ένα γονοθαλαμο με λίγες κηρηθρες μεγάλου μεγέθους, παρά σε δύο ή περισσότερα ρηχα πατωματα, που τοποθετηθηκαν το ενα πάνω από το άλλο,  και με καποιο κενο μεταξι τους, η εξήγηση βρίσκεται στο παραπανω κειμενο. Το ίδιο πράγμα εξηγεί γιατί, όταν μια βασίλισσα πηγαινει στο επανω πατωμα διστάζει να επιστρέψει. Είναι πιο πιθανό να ανέβει στο τρίτο από το να επιστρέψει στο πρώτο. Αλλά όταν έχει αρκετό χώρο, σε ένα περιορισμένο αριθμό πλαισιων, για να ικανοποιήσει την τάση της για γεννα, είναι πολύ πιθανό να ειναι ευχαριστημένη και να γενναει περισσότερο, οποτε και μεγαλύτερη αύξηση του πληθυσμού, με λιγότερη σμηνουργια.Ο μεγαλος χωρος δεν ευνοει την σμηνουργια.
Αυτη λοιπον ειναι η εξηγηση του πλεονεκτηματος που εχουν οι μεγαλοι γονοθαλαμοι,  σε σύγκριση με τους μικροτερους.





Δεν υπάρχουν σχόλια: