Η γύρη είναι τό αρσενικό φύτρο των φυτών, αλλά εκτός του ότι είναι αναγκαία για την αναπαραγωγή, πολλές γύρες έχουν εξελιχθεί έτσι ώστε να είναι ελκυστικές και βρώσιμες από τις μέλισσες.Αυτό ωφελεί από τήν μία πλευρά τίς μέλισσες και από τήν άλλη τά φυτά, αφού οι μέλισσες χρειάζονται γύρη για την ανάπαραγωγή και την ανάπτυξή τους, και τά φυτά απαιτούν τήν μετεφορά γύρης μεταξύ τών λουλουδιών τους από τίς μέλισσες.Για την μέλισσα το πιο σημαντικό συστατικό της γύρης είναι η πρωτεΐνη. Η γύρη περιέχει από 6 ως 28% πρωτεΐνη και είναι ουσιαστικά η μόνη πηγή πρωτεΐνης, διαθέσιμη από τήν φύση για τις μέλισσες. Περιέχει επίσης λιπίδια ( σέ ποσοστό από 1 έως 20%, αλλά συνήθως λιγότερο από 5%), τα οποία είναι σημαντικά για τη διατροφή των μελισσών. Περιέχει στερόλες, σε μικρές ποσότητες, αλλά ουσιαστικής σημασίας.Οι περισσότερες γύρες περιέχουν λιγότερο από 0,5% στερόλες, πού αυτές χρειάζονται για τον μεταβολισμό των μελισσών, αφού οι μέλισσες δέν μπορούν νά συνθέσουν χοληστερόλη, χωρίς τούς προδρόμους που λαμβάνονται από τήν γύρη.
Η γύρη επίσης περιέχει σάκχαρα, άμυλα, βιταμίνες και ανόργανα συστατικά, τα οποία είναι σημαντικά για τη διατροφή των μελισσών. Υπάρχει σημαντική διακύμανση στην θρεπτική αξία τών γύρεων από διάφορα αγροτεμάχια, εν μέρει λόγω των διαφορετικών ποσοτήτων πρωτεΐνών πού περιέχουν.Η σημασία των άλλων ενώσεων που απαντώνται στη γύρη δεν είναι τόσο καλά κατανοητή, (Parker, 1926-Vivino και Palmer, 1944-Maurizio , 1954,1960-Stanley και Linskens, 1974). Μόλις η γύρη φθάσει στήν κυψέλη από τις συλλεκτριες, οι εργάτριες τής κυψέλης τήν επεξεργάζονται γιά να αποτρέψουν τη βλάστηση βακτηριδίων, να ξεκινήσει η διαδικασία της πέψης, και να την προετοιμάσουν για μακροχρόνια αποθήκευση. Ενα φυτο-φονικό οξύ (phytocidal acid) προστίθεται όταν η γύρη είναι τοποθετημένη στά κελιά τής κηρήθρας, τό οποίο εμποδίζει τήν βλάστηση σέ επιβλαβή βακτηριακή δραστηριότητα.Η χημική φύση της ουσίας αυτής δεν είναι ακόμα γνωστή, αλλά φαίνεται να παράγεται στούς υποφαρυγγικούς ή / και στούς αδένες τής κάτω γνάθου(Maurizio, 1959-Chauvin και Lavie, 1956-Lavie, 1960-Pain και Maugenet, 1966). Αυτό μπορεί να σχετίζεται με 10-υδροξυ-2-δεκενοϊκό οξύ (10-hydroxy-2-decenoic acid), (Keularts και Linskens, 1968). Κάποια προκαταρκτική πέψη της γύρης λαμβάνει επίσης χώρα ως αποτέλεσμα των ενζύμων πού προστίθενται από τίς εργάτριες, και πιθανώς κάποια ευεργετική βακτηριακή δράση. Για παράδειγμα, η σακχαρόζη είναι σε μεγάλο βαθμό αναστρέψιμη από τήν προστιθέμενη ιμβερτάση από τις εργάτριες, και η αποθηκευμένη γύρη έχει υψηλή περιεκτικότητα της ισταμίνης και της βιταμίνης Κ, ενδεικτικό βακτηριακής δράσης.Τα ένζυμα πού προστίθενται με μέλι όταν η γύρη είναι συσκευασμένη στήν κηρήθρα, εμποδίζουν τόν αναερόβιο μεταβολισμό ζύμωσης, καί συμβάλλει στη μακροβιότητα τής αποθηκευμένης γύρη στα κελιά. Όταν η γύρη είναι πλήρως επεξεργασμένη για την αποθήκευση, συχνά αναφέρεται ως «το ψωμί της μέλισσας», δεδομένου ότι είναι τώρα έτοιμη για κατάποση και πέψη από τις μέλισσες. Μια διαδικασία πού δεν έχει ακόμα κατανοηθεί καλά είναι, ότι η πέψη τής γύρης παρέχει προκλήσεις τόσο στίς προνύμφες όσο καί στίς ενήλικες μέλισσες, λόγω των σκληρών και άπεπτων συστατικών του τοιχώματος της γύρης. Όταν προσλαμβάνεται, η γύρη πέρναει γρήγορα από το μελοστόμαχο(honey stomach-crop) στό μεσοστόμαχο (midgut), όπου η πέψη λαμβάνει χώρα. Φαίνεται ότι είναι πολύ μικρός ο μηχανισμός σπασίματος των κόκκων τής γύρης, είτε μέσω στόματος, είτε μέσω τής προ-κοιλιακής βαλβίδας(proventricular valve) (Parker, 1926- Whitcomb and Wilson, 1929). Μόλις η γύρη βρεθεί στο έντερο, οι μεμβράνες πού εκκρίνουν τά ενζυμα σφίγγουν γύρω από τόν βόλο τής γύρης, καί συγχρόνως προστατεύουν το μέσο έντερο από τα αιχμηρά αγκάθια και τίς άγριες επιφάνειες του τοιχώματος της γύρης (Barker και Lehner, 1972). Η απορρόφηση των χρήσιμων θρεπτικών συστατικών τής γύρης πραγματοποιείται είτε μέσω των πόρων βλάστησης της γύρης, ή μέσω του τοιχώματος της γύρης, η οποία διαρρηγνύεται από οσμωτικό σοκ (Kroon, van Praegh, and Velthuis, 1974-Stanley and Linskens, 1974-Klungness and Peng, 1984).
Διαρκεί συνήθως 1-3 ώρες για μια μάζα γύρης να περάσει από το πεπτικό σύστημα. Η διαδικασία της πέψης είναι παρόμοια σε νύμφες και ενήλικες μέλισσες, αν και οι νεαρές προνύμφες δεν τροφοδοτούνται απ 'ευθείας πάρα πολύ γύρη. Η ποσότητα της γύρης που απαιτείται για την ανάπτυξη μιάς προνύμφης εργάτριας έχει υπολογιστεί σε 125-145 mg, που περιέχουν περίπου 30 mg πρωτεΐνης (Alfonsus, 1933-Rosov, 1944). Οι ετήσιες ανάγκες ενός σμήνους ποικίλλουν, αλλά τα στοιχεία κυμαίνονται από 15 έως 55 kg, αυτό έχει αναφερθεί ( Elkert,1942-Ribbands,1953- Hirschfelder,1951-Louveaux,1958-Seeley,1985a).
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου